...Αφιερωμένο σ'όσους ακόμα ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΝΤΑΙ...
Δε θέλω να θυμάμαι τίποτα
πέφτω στο χώμα
να μυρίσω λίγη γη
πέσαν τ'αγρίμια πάνω στα θύματα
Ουρλιάζαν από πόνο κ'οργή
Κ'γω γελούσα τόσο δυνατά
Φώναζα
Φάτε Φάτε
Ποιος θα κλάψει ρε γι'αυτά...
Πέφτω στα γόνατα κ'παρακαλάω
Μα απάντηση ποτέ μου δε θα πάρω
Όσο κ'αν φώναξα
Μπουρδέλο ειν' κ'εκεί πάνω...
Κάθησα χύμα πάνω στ'αποκα'ί'δια
Κάποτε ήταν ζωή
τώρα σκουπίδια
Ίσως αγάπησα μια ''κόκκινη κλωστή''
Κάποιος την έκοψε
Κ'έτσι βρέθηκα εκεί...
Ένας ρακένδυτος απ'τον κόσμο ξεχασμένος
Έριξε μια ματιά
Κ'ύστερα έφυγε σκυμμένος
Ποιος να μιλήσει απ΄τους δυο μας
Κανείς
Δε θέλω τίποτα
Να μου θυμίζει ότι ζεις...
Αύγουστος 2008
