Στον χορό των των χαμένων θα χορέψω
πριν την χαρμολύπη μου μπαγιατέψω

Στον χώρο των χαμένων θα βρεθώ
πριν ο βρυχηθμός γίνει χασμουρητό

Σε μια γωνιά νικητές κ'χαμένους να κοιτάζω
να κλαίω, να γελάω, να καγχάζω

11.8.14

το ηφαίστειο παρακμή κοχλάζει

Νομίζεις πως έπαψες να ονειρεύεσαι

είσαι πια ξύπνιος μου κοκορεύεσαι

η επανάσταση ήταν η αφορμή

γι'ακόμη μια σφαγή

Τα πιο άγρια ένστικτα 

σε ιδεώδη σκιτσάρεις

κ'την μισερή δημοκρατία

στον φασισμό παραδίδεις

Νομίζεις ότι διαλέγεις να μην ονειρεύεσαι 

κλείνοντας τα μάτια να μην οραματίζεσαι

επανάσταση είναι η στιγμή

που αναβαθμίζοντας τους κανόνες

αναρρώνεις μια ρωγμή

Στα πιο απόμερα ήμερα σου...αγρίεψε

την μισερή σου δημοκρατία προστάτευσε

5/8/14

AN-X-S

Την ευκαιρία σου γυρεύεις
μορφή να δώσεις στην παρακμή σου
Ξερνάς στον ίσκιο σου
πνίγεις κ'πνίγεσαι (σ)τ'ανάστημα σου

Δεν θα κολυμπήσεις στον βυθό
Δεν θα πετάξεις στον ουρανό

Μ'ένα περίστροφο απειλείς την μούσα σου
...σάπια ρεζέρβα...το σκάρωμα σου...

Λούζεις κ'λούζεσαι το ριζικό σου

Θα σε ξεβάψουν οι στιγμές
κ'θα σ'ακμάζουν οι λησμονιές

Το ιδεατό άβιο πλάσμα
αέναο άπειρο κλάσμα
κατάρα κ'ευχή
τέλος κ'αρχή

17.4.2014

axesta

Αποκαμωμένα κορμιά
πιο ήρεμα κ'από νηνεμία
περιπλανώμενα κ'ανέμελα
εισβάλλουν το ένα στο άλλο...
...άγρια

Εξερευνώντας της εδέμ τα επίγεια
οργιάζουν κ'γιορτάζουν την φθορά
πλέοντας περήφανα στην ματαιότητα

Γαλήνια...σαν μαστουρωμένα ηλεκτρόνια

Γαλουχημένα: αέναα, υγρά...

17.3.14

αφήνοντας πίσω(Killah Past)

Θέλω να τρέξω να προλάβω
ν'αγκαλιάσω όσο πιο πολύ μπορώ
όσα τόσο πολύ αγαπώ
που με την σκέψη πως θα τα χάσω
κάθε στιγμή πενθώ

Θέλω να τρέξω να προλάβω
τον εχθρό μου ν'αγκαλιάσω
την μαχαιριά του-αν τύχει-να γευτώ
κ'ας είναι η τραγωδία μου...έργο μελό

Θέλω τα ''θέλω'' μου να πραγματοποιώ
όταν θα κάνουν ''μαζί'' τα ''εγώ''
κ'ας είναι τα ''θέλω'' ματαιότητας έργο
τ'απειραπέραντου έρμαιο

Θέλω με λόγια κ'αγκαλιές να πολεμώ
ακόμη κ'αν είμαι παραφυάδα, στον ανθό

Θέλω για όσα νιώθω κ'εννοώ
πράξη πολλή...λίγο μιλητό


28.9.2013

all-άνθιστον

ήταν ένας ανθός
που κουβάλαγε σπορά δυνατή
οι μνήμες δίναν ελπίδα στο φορτίο
ο σπόρος έγινε κόρη κ'γιος
ο ήλιος ελπίδας ζωοδότης
τα πρωινά μοιραζόταν την εφηβεία του
τα μεσημέρια, χάριζαν την ακμή τους
τα βράδια ηδονή είτε-ή κ'τα δυο μαζί-παρακμή

είναι ένας ανθός
που κουβαλά σπορά ισχυρή
οι μνήμες όλο κ'πιο πολυδιάστατες
σπόρους ετοιμάζει συνεχώς
στο χέρι τους είναι τον ήλιο να φτάσουν
για να τον βυζάξουν κ'να του αφεθούν
στα χείλη του κόσμου...χαμόγελο ας χαρίσουν.


19.9.2013

ένα + ένα πλην

ΙΑ
η αγάπη φτερούγισε στην αγκαλιά της
μια ηδονή έμπλεξε το μυαλό της

ΙΙΑ
η φύση προστάζει
κάνε έρωτα
όπως κ'όποτε
μπορείς

ΙΙΒ
ο σκοπός είναι, ν'αναπαραχθείς 

ΙΙΓ
στην σκέτη,που νιώθεις ηδονή
-αν σπάσει το λαστιχάκι-
νιώθεις ενοχή

ΙΙΔ
ο επιβήτορας σε θέλει
γιατί είσαι όμορφη
-το είπε κ'ο Κιούμπρικ-
δεν θέλει εσένα
θέλει το κορμί
ακόμη κ'αν είσαι
κούκλα πλαστική
αρκεί να μοιάζεις αληθινή
σαν σιλικόνη ηρω'ι'κή

ΙΒ
η αγάπη πέταξε μακριά της
για λίγο στάθηκε στην αγκαλιά της

ΙΓ
προσφυγάκι ο έρωτας

ΙΔ
συχνά αγαπάς πιότερο
ότι δεν έχεις
ότι σου λείπει


3.9.13

η ματαιότητα της λήθης

Με κοιτάς στα μάτια
ίσως νιώθεις κάτι 
που απ'την αυτογνωσία 
μου λείπει

η ΜΗ λήθη
ονείρου αγρύπνια
κουράγιο δίνεις
στην έσω χαρμολύπη

Μου χαρίζεις
στιγμές των ματιών σου

Ίσως νιώθεις
ότι ανάσα δίνω στον στεναγμό σου

ΜΗ λήθη 
η επαφή των ματιών

αβάντα ενάντια
στην ματαιότητα* των ψυχών



12.9.13




*...είναι η συνειδητοποίηση από τον άνθρωπο άσκοπων ενεργειών, προσπαθειών, επιτυχιών και κερδών...έχει περάσει στην καθημερινή ζωή η φράση "ματαιότης ματαιοτήτων, τα πάντα ματαιότης"...προέρχεται από το βιβλίο με τίτλο "Εκκλησιαστής", έργο που αποδίδεται άπό μερικούς στον Σολομώντα.Τι σημαίνει όμως η φράση αυτή; ...στην αναζήτηση της απάντησης ο ιεράρχης, Γρηγόριος, επίσκοπος Νύσσης θέτει, ακολουθώντας τον αλληγορικό τρόπο ερμηνείας, το μέγα πρόβλημα της ματαιότητας των εγκόσμιων εν σχέσει προς την αιωνιότητα του Σύμπαντος και της ψυχής...εκείνο που σε γενικές γραμμές επισημαίνει είναι...να μην αντιμετωπίζει ο άνθρωπος με θαυμασμό κανένα από τα επίγεια αγαθά όπως:
πλούτος,
δόξα,
εξουσία,
ευζωία,
απολαύσεις
και ό,τι άλλο θεωρείται ως σπουδαίο.
...πρέπει αντιλαμβάνεται κανείς ότι όλα αυτά έχουν ένα τέλος, που είναι η ματαιότητα, και που δεν εξασφαλίζει κανένα πραγματικό "όφελος".
"Δεν υπάρχει μόνιμο κέρδος κάτω από τον Ήλιο για όποιους που προσπαθούν να αποκτήσουν αυτά τα αγαθά. Όλων η τελική κατάληξη είναι η ματαιότητα" (Εκκλ. 2, 11)...

η ζωή μας σαν κούνια

Η ζωή μας σαν κούνια
πέρα-δώθε για  χρόνια
πότε στην άβυσσο
πότε στον παράδεισο
άλλοτε ψηλά
άλλοτε χαμηλά
πότε κραυγή
πότε σιωπή
άλλοτε φτερά
άλλοτε σύρματα

Κούνια μπέλα, κούνια μπέλα
το κοπέλι, η κοπέλα
παραμύθι όμορφο
θα σας διηγηθώ

Ειν'η ζωή μας κούνια
στην μοίρα κυλά
συχνά την ξεγελά

Κούνια μπέλα, κούνια μπέλα
το κοπέλι, η κοπέλα
παραμύθι θα σας πω
για της ζωής
το στεφάνι
τ'ακάνθινο

8/5/13

retro resurrection

σε μια κασέτα έγραψα τα τραγούδια μιας ζωής 
τα 'βαλα στη  σειρά, μυστηριακά, ευλαβικά

το παλιό το κασετόφωνο...ζωντάνεψα
απ'τις μνήμες τ'ανέσυρα 

οι παλιές μου κασέτες...απομαγνητισμένες πια
τα βινύλια μου...χάσκουν...στα υπόγεια...

τα τραγούδια μιας ζωής...δεν έχασα...
σε στοίβες...χαοτικές...έλαμψαν ξανά...

5.8.13

ριζικού ιστορικό

Θεμελιώνω τον δρόμο που άφησα στην μέση
όταν ελπίζεις κ'παλεύεις υπάρχει λύση

Βαδίζω ξανά στον δρόμο που χτίσαμε
συνεχίζω από'κει που σταματήσαμε

Γυρίζω στις ρίζες μου
μ'αυτές χτίζω...τση ελπίδες μου

Τον κόσμο που νοητά δημιούργησα...από παιδί...μου τον έκαιγε...κακούργα μάγισσα

Για όσα προσπάθησα, δεν μετάνιωσα...για όσα μπορούσα...κ'άφησα, θρήνησα

Βαδίζω στον δρόμο που βίωσα
ζω ξανά όσα-βαδίζοντας-ένιωσα

Με το παρόν γεννιέται το μέλλον
...δεν αξίζει το παρελθόν, να σε πνίγει...στο μάλλον...


2.8.2013




Υ.Γ.

Φέρε μου μάγισσα χαρτί
με λόγια να στο ντύσω
μελάνι άληθο βαθύ
για να σε ζωγραφίσω

Κ'αν στον μορφέα αφεθώ
μην με κατηγορήσεις
είναι ο πόθος μέγιστος
τ'όνειρο να ξαναζήσεις

1-πριν ζω 2-μετα-βολί-ζ(ω;)-ομαι

1.

Όταν θα λες πως μ'έμαθες
απ'την αρχή θα ξεκινάς...
...είν'η ψυχή μου βροχή
που μόνο σταγόνες ένιωσες

Όταν θα λέω πως μ'έμαθα
απ'το μηδέν θ'αρχινώ
ειν'η αυτογνωσία κύματα
που αγγίζω λίγο απ'τον αφρό


...απ'ορισμούς ξεκίνησα τ'όλον να καταλάβω
κ'σε χρησμούς κατέληξα...πνεύμα να μεταλάβω...

...απ'το μηδέν...στ'άπειρο...κ'απ'τ'απέραντα...στο τίποτα...

...με τ'ασύνορα του νου τα παραγγέλματα...μετράω μοίρας κέρματα...


2.

...ο Ιούδας στα μάτια σε κοίταξε...που είσαι-λένε-χρισμένος επικρότησε...

...σ'αγκάλιασε...σε φίλησε...κ'έπειτα-στους βαρβάρους σε κατέδωσε-με το δάκτυλο σ'έδειξε...

Ο μύθος βγαίνει απ'την ζωή
είναι σιγής κατακραυγή
είναι των ερινύων
προμήθεια συνείδηση



28-31.5.2013

λυρώδης καιάδας

 : (
τ'αδέρφια που έχασα, αναπολώ
δεν τα ξέχασα, τ'αναζητώ


...γυρεύω Ιθάκες, σ'αόρατες φυλακές

Χειρότερος θάνατος, δεν υπάρχει απ'την λήθη
έτσι αντιστέκομαι, με πνεύμα αλήτη

Σκαρφίζομαι εδέμ, στον Άδη
έτσι χτίζω, ελπίδας χάδι

:)
τ'αδέρφια μου, αναζητώ
στην ουτοπία, τα συναντώ

Κάνω το δάκρυ
άσβεστο δοξάρι
λύρα μου, κάθε απείραντο χνάρι : D

26.4.13

ηλιομπαρούτι

Αφού η αγάπη έγιν'εχθρός
κ'ο έρωτας ουτοπία
χάθηκε η ουσία
χάθηκε η ψυχή
την θέση πήρε η συνουσία
στο φιλί
Μαρμάρωσαν τα δάκρυα
πετρώσαν οι καημοί
Μείναν μονάχα τα ''γιατί;''
άπειρα τα γινάτια

Φαρμάκι ο κόσμος φυλακή...για τα κάθαρια μάτια

Κόλαση μοιάζει η ζωή, στου νου τα φυλλοκάρδια

...ρωτάω τυφλό ταξιδευτή
πόσα χωράνε άδικα
στην ψυχή
πόσα να κουβαλήσει;

...δεν μ'απαντά
μόνο κοιτά
με της ψυχής τα μάτια...


...αντράκι μου...τραβά μπροστά
κουβάλα υπομονής σακιά
να μην αντέχεις στην σκιά
να θες ηλιομπαρούτι



...κ'αν είσαι τυχερός...τα γηρατειά...κ'φτάσεις...πριν αποκάμεις στ'άπειρο...να βγεις να το προκάμεις...


24.3.2013

ψυχολαλιά

Μι'αναπνοή
καθάρια κ΄δυνατή
Ένας αλήτης βοριάς, ας με κατακλύσει
Ήλιε μου, από παντού, ας με φυσήξει
Να πάρει το γέλιο μου, στα σύννεφα να το καρφώσει
Το δάκρυ μου, ας το στεγνώσει

...τα όχι μου μην αρνηθεί...τα ναι μου ας δικάσει...το κορμί μου ας απειρήσει...


Μια σκέψη 
καθάρια κ'ικανή
Έναν αλήτη βοριά να εμπνεύσει
Ήλιε μου, ας μην με προσπεράσει
Στην ύψιστη λήθη μου, να με θυμηθεί
Κ'αν δεν υπάρχω, ας με οραματιστεί

...τα όχι μου να κρίνει...τα ναι μου ας σοφιστεί...

Την ψυχή μου ας ταξιδέψει...κ'το κορμί, ν'απειρήσει...


14.2.13

του σεβντά τα έμορφα

Θέλω να μοιραστώ τον σεβντά
σε μια πίστα μ'έναν χορό
με το τραγούδι μου...σ'ένα μικρόφωνο

Θέλω να μοιραστώ το χάδι
μ'ένα χαμόγελο ντροπαλό
μ'ένα βλέμμα καθαρό

Θέλω να φτάσω ουρανό
στου λογισμού την τρέλα
δίχως πνοή δίχως φτερά

Θέλω να γίνω τα έμορφα
σχήμα στο φυλακτό σου
να'μαι αλήθεια συντροφιά
νόστος μες τ'όνειρο σου


27.3.13

OIME TΑΙΛΙΑ

Ο χρήστης *********************  είπε

...OIME TΑΙΛΙΑ...






Ο χρήστης    ##################### είπε

...πρόβλημα σου...




3.2.2008

SOCIAL ΜΕΙΔ'Ι'ΑΜΑ

Γελοία ανθρωπάκια ξημεροβραδιάζονται 
στα social media της μοναξιάς
Στην υποκρισία τους, χωράνε έρωτες κ'φιλίες...μιας χρήσεως...
...σαν προφυλακτικά...στον κάδο...τα add...του εφήμερου...

...Αγκαλιές...στον ιστό...matrix σουρεαλιστικό...


...αφιερώσεις...καντάδες...του κώλου...με τραγουδάκια...πορδές...


...επαναστάσεις...απ'τα λάπτοπ...μανιφέστα...με χορηγούς...


...ελευθερίες...δεσμευμένες...αγάπες...προκαθορισμένες...


21.3.2013

Άκανθος

...η στιγμή σκύβει στην στιγμή...


...η ανάγκη τ'όνειρο ταράζει...


...το μέτρο στην αμετροέπεια γλιστρά...


...ένα αγκάθι, τον προορισμό του βρήκε...


26.2.2013

ο κρότος της κοινής συνείδησης

Αλήθεια κ'ήθος
από πάντα...πλανεμένο το πλήθος

Της ενοχής η σιγή
σκεπαζόταν απ΄του λαού την βουή




18.2.13

ΑVATAR

Ταξίδευες από κορμί σε κορμί
δεν βρήκες ένα να σε γεμίσει

Ταξίδευες από ψυχή σε ψυχή
δεν βρήκες μια να σ'αντέξει

Στον χρόνο ΜΠΡΟΣ, ΠΙΣΩ, ΤΩΡΑ

Στην εδέμ, στην κόλαση, στον αιθέρα

Ταξίδευες από εκδοχή σ'εκδοχή
δεν βρήκες μια να σε χωρέσει

Ταξίδευες συνεχώς προς την ίδια στιγμή
δεν την ένιωσες ποτέ πραγματική;

Στο ΤΙΠΟΤΑ, στο ΠΑΝΤΟΥ, στο ΠΟΥΘΕΝΑ

Στης λήθης το ίσως αιώνια...αγωνία...ανυπαρξία;


16.11.12