Κάποτε μπήκα κ'γω
Στου κόσμου την πλάση
προ'ι'όν φιλιού κ'αγάπης
Κάποτε είδα το φως
κ'των πρώτων στιγμών μου το κλάμα
Σημάδι ζωής
Σινιάλο χαράς
Λίγο πριν συνηθίσω την ανάσα
Κάποτε ήρθα κ'γω
στο παραμύθι αυτό
Ίσως το θέλησα
Ίσως να θέλησαν να θέλω
Μέρος να γίνω κ'γω
στ'απέραντα τ'αντικρυστά
Κάποτε έγινα κ'γω
του χρόνου ασήμαντο υπάρχω
της μοίρας μου γραφτό
ότι είμαι μαζί μου κουβαλώ
Κάποτε άρχισα κ'γω
απ'του χρόνου
τον άβυθο ωκεανό
σταγόνες να μαζεύω...
...πριν δε θυμάμαι
...τώρα δεν ξέρω
...αύριο ποιος ξέρει...
2.3.2009
