...μυρμήγκια κόκκινα...μυρμήγκια μαύρα...
...μυρμήγκια...που την βασίλισσα τους...ανάλογα με την απόχρωση...άλλο όνομα κ'υπόσταση της δίνουν...
...σφυροδρέπανα κ'σβάστικες θανάτου...στον αιώνα τον 20ο...στην ανθρωπότητα...ασέλγησαν...
...στο αμέρικα...οι λευκοί πανηγυρίζουν...που μαύρο βγάλαν πρόεδρο...κ'αν δεν είναι ο μάικλ
τζάκσον...πιο λευκός είναι...από κάθε άλλον...στης στοάς...την αδερφότητα...
...στις εκκλησιές...ο δούλος...του ανύπαρκτου θεού...έλεος ζητά...
...στις πλατείες...οι δούλοι...ανάκατα με τους ελεύθερους...
...τα γεράκια...της ψυχοπάθειας...αλλάζουν μορφές...την σβάστικα...δανείζονται...το σφυροδρέπανο αγκαλιάζουν...προλετάριοι κ΄ναζί όλοι στο ίδιο σακί...με τα σκατά...
...κάπου παράμερα...η αλήθεια...μονάχη θρηνεί...πως είναι δυνατόν...το κάλπικο...τα μυαλά ν'αλλοίωσε;
...τα κοπάδια...καλά κρατούν...όσο
ανάβουν φωτιές...τόσο...τα κοπάδια...καλά οχυρώνονται...
...ένας μονάκριβος σπόρος...σταχυού...αγκαλιάζει...τις κλεμμένες του στιγμές...
22-10-11
