Θυμητάρι μου, αναπνοή μου
στην απανεμιά μου
γίνεσαι ευωδιαστό, ανοιξιάτικο στερνοβρόχι
Στην ρυτιδιασμένη ρωγμάδα του κόσμου
αποκούμπι είσαι του σταυρού μου
Στην άκαρδη χαράδρα του χρόνου
με την σταλαγματιά της στιγμής μου...
...μ'αφήνεις να νιφτώ...
...σ'ευχαριστώ...
9-12-2011
