Πέμπτη 22 Νοεμβρίου 2012

αέναα εν πλω



...σου γράφω από μια ρυτιδιασμένη κουκέτα


...αν είχε μιλιά, ιστορίες μυριάδες-σαν των ταξιδιών της τα μίλια-θα'χε να πει


       Σήμερα φτάσαμε, λίγο πιο πέρα, απ'τ'ακριανά των ωκεανών.
Ο καιρός αλλάζει, λιγότερο συχνά, απ'ότι οι διαθέσεις μας...
...ο καπετάνιος ελπίζουμε, πιο γενναίος να'ναι από μας.
Ξεχάσαμε, πως είναι η στεριά...δεν ξέρουμε, αν στον ουρανό ή στην γη πλέουμε.

       Ένας άγριος καιρός, φτάνει προς τα κει...
...χρόνια, λένε, ξεκίνησε...κάποτε πέρασε...κ'από 'δω...


       Ίσως κάποτε, το καράβι μας, στα μέρη σας να φτάσει...
...ήδη σκέφτομαι...τον ερχομό...τον αποχωρισμό...δεν ξέρω ποιος-κ'αν-θα'ναι πικρός...κ'ποιος-κ'αν-θα'ναι λυτρωμός...


27.9.12