Αφού η αγάπη έγιν'εχθρός
κ'ο έρωτας ουτοπία
χάθηκε η ουσία
χάθηκε η ψυχή
την θέση πήρε η συνουσία
στο φιλί
Μαρμάρωσαν τα δάκρυα
πετρώσαν οι καημοί
Μείναν μονάχα τα ''γιατί;''
άπειρα τα γινάτια
Φαρμάκι ο κόσμος φυλακή...για τα κάθαρια μάτια
Κόλαση μοιάζει η ζωή, στου νου τα φυλλοκάρδια
...ρωτάω τυφλό ταξιδευτή
πόσα χωράνε άδικα
στην ψυχή
πόσα να κουβαλήσει;
...δεν μ'απαντά
μόνο κοιτά
με της ψυχής τα μάτια...
...αντράκι μου...τραβά μπροστά
κουβάλα υπομονής σακιά
να μην αντέχεις στην σκιά
να θες ηλιομπαρούτι
...κ'αν είσαι τυχερός...τα γηρατειά...κ'φτάσεις...πριν αποκάμεις στ'άπειρο...να βγεις να το προκάμεις...
24.3.2013
