ΗΜΕΡΑ





30.7.11



γράφει ο Γιώργος Γ. Αδαλής






Είναι η Ελλάδα το απείθαρχο και ατίθασο παιδί της Ευρώπης και ένα από τα πλέον ατίθασα παγκοσμίως;
Μας αξίζει που το Focus χρησιμοποιεί τα αγάλματα των προγόνων μας για να μας κάνει άσεμνες χειρονομίες με το δάχτυλο; ....


Είμαστε τεμπέληδες και κατά το κοινώς λεγόμενο μπαταξήδες που δεν πληρώνουμε τις υποχρεώσεις μας στους δανειστές μας;


Είμαστε ένας λαός καλοπερασάκηδων που αποφεύγουμε να ασχοληθούμε με τις συμβατικές υποχρεώσεις μας έναντι των … «συμμάχων» μας;



Ερωτήματα που μπορεί να απαντηθούν μόνο αν ανατρέξουμε στο παρελθόν και μάλιστα εκ της Εθνικής παλιγγενεσίας με την Επανάσταση του 1821.


Ψάξαμε λοιπόν βιβλιογραφία, στοιχεία στο διαδίκτυο και κατορθώσαμε και ανακαλύψαμε όλα τα δάνεια που πήρε η Ελλάδα από τότε μέχρι σήμερα! Στις παρακάτω γραμμές θα βρείτε απίστευτες πληροφορίες οι οποίες θα μας βοηθήσουν να βγάλουμε τα συμπεράσματά μας στα ερωτήματα που θέτουν τα πειθήνια όργανα των διεθνών τοκογλύφων όπως το Focus!


Η Ελληνική Επανάσταση είχε λάβει δάνεια ακόμη και για καριοφίλια που δεν λάβαμε ποτέ πριν το 1821, γεγονός που έμελε να σηματοδοτήσει τι θα επακολουθήσει αργότερα. Ετσι η ιστορία του Δημοσίου χρέους της χώρας μας χωρίζεται σε πολλές περιόδους τις οποίες και τις κατηγοριοποιούμε


Πρώτη περίοδος 1824 με 1897


Την περίοδο αυτή η Ελλάδα πήρε ΔΕΚΑ (10) εξωτερικά δάνεια, συνολικά 770 εκ. γαλλικά Φράγκα. Το πόσο «καλά παιδιά» ήμασταν καθώς και πόσο τοκογλύφοι υπήρξαν οι … πρόγονοι του Ντομινίκ Στρος-Καν (δεν ξέρω αν τότε είχαν καμαριέρες) φαίνεται από το γεγονός, ότι ενώ η αναγραφόμενη αξία των ΔΕΚΑ αυτών δανείων , ήταν 770 εκ. γαλλικά Φράγκα, εντούτοις στο χέρι πήραμε μόνο … 464 εκ.!!! Τα υπόλοιπα δεν μας δόθηκαν ποτέ μιας κα αποτέλεσαν … έξοδα φακέλων των Τραπεζών, καθώς και ότι άλλο μπορεί να χρεώσει ένας γνήσιος τοκογλύφος !!!
Από ποιους τα πήραμε όμως;


• Δύο δάνεια από την Αγγλία κατά τη διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης το 1824 και το 1825, συνολικά 2,8 εκ. λίρες στερλίνες
• Ένα, 60 εκ. γ.φ. με την εκλογή του Όθωνα ως βασιλιά της Ελλάδας, το 1832.
• Δύο επί Κουμουνδούρου, το 1879 και το 1890, συνολικά 180 εκ. γ.φ.
•Πέντε επί Χ. Τρικούπη το 1882-1885 και το 1886-1881, συνολικά 450 εκ. γ.φ. και τέλος
•Ενα επί Σωτηρόπουλου-Ράλλη το 1893, 9.7 εκ. γ.φ.


Την εποχή αυτή μεγάλη δύναμη είχε ο Στρατός. Οι πελατειακές σχέσεις όμως καθώς και η διαχείριση τους ήταν ακριβώς η ίδια με την σημερινή. Ετσι , η χώρα μας που διέθετε 20.000 τακτικό στρατό, έπαιρνε όλα αυτά τα δάνεια για να συντηρεί τους αξιωματικούς και να τους μισθοδοτεί! Φτάσαμε έτσι να έχουμε … 12.000 Αξιωματικούς. Δηλαδή, 1,4 αξιωματικοί για κάθε 2 φανταράκια! Το θέμα ήταν λοιπόν ποιος διέταξε ποιον μιας όλοι καταλάβατε τι σκοπό είχαν τα δάνεια μας. Δάνεια που μας έδιναν με φειδώ οι μεγάλες δυνάμεις γιατί προσέβλεπαν στον πλούτο της χώρα μας μετά την απελευθέρωσή της και μας υποχρεώναν να στρατικοποιήσουμε την Ελλάδα για να αντέξει ως νεοσύστατο κράτος (δεν ξέρω αν σας φέρνει στο μυαλό κάτι από το σύγχρονο 7 προς 10 καθώς και την κούρσα εξοπλισμών με την τουρκία) !!!


Οι περισσότεροι καπετάνιοι τότε, εμφάνιζαν περισσότερους άνδρες για να επωφελούνται τους επιπλέον μισθούς. Έτσι ενώ ένας Στρατηγός έπαιρνε μισθούς για 12.000 άνδρες στην ουσία πλήρωνε μόνο 3.000 μιας και είχε μόνο τόσους !!!


Η πρώτη πτώχευση ήταν θέμα χρόνου και ήρθε μόλις το 1825 .


Το 1826 ανέλαβε την διακυβέρνηση ο Α. Ζαίμης και στο ταμείο του κράτους βρήκε μόνο … 16 γρόσια! Δηλαδή ούτε καν μια λίρα !!!!
Τότε λοιπόν η Ελλάς ονομάστηκε για πρώτη φορά Ψωροκώσταινα










16.5.2011





...η κρίση στην Ελλάδα και τον νότο της Ευρωζώνης είναι σχεδιασμένη.
Δεν είναι μια τυχαία εκδήλωση της διεθνούς κρίσης του χρηματοπιστωτικού συστήματος που ξέσπασε από το 2008 και μετά.
Ο ρόλος της παρέας Παπαντρέου είναι πλέον σε όλους ξεκάθαρος.
Πρόκειται για διεθνή στελέχη της χρηματοπιστωτικής ελίτ, εντεταλμένα στην μετατόπιση της κορεσμένης χρηματοπιστωτικής κερδοσκοπίας από τον πλασματικό πλούτο των ομολογιακών δανειακών αποδόσεων, σε αληθινό πλούτο, (real estate), με ιδιοποίηση δημόσιας περιουσίας, εδάφους, πόρων, υποδομών, δημόσιων υπηρεσιών και αγαθών, αλλά και των νέων εργασιακών σχέσεων που αντιστοιχούν στη σχεδιαζόμενη νέα οικονομία - χαμηλού κόστους - του νότου.
Ο Παπαντρέου το δηλώνει και ανοιχτά πως είναι εκπρόσωπος του σχεδίου της παγκόσμιας οικονομικής διακυβέρνησης.

Το σχέδιο αυτό που είναι και ο οραματικός στόχος της διεθνούς εφόδου του κεφαλαίου με το κωδικό όνομα «παγκοσμιοποίηση», προϋποθέτει την εξ εφόδου κατάλυση του διεθνούς δικαίου των ανεξάρτητων κρατών και της αστικής αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας, και την ντε φάκτο μετάβαση σε ένα παγκόσμιο καθεστώς διεθνούς δεσποτείας υπό τις διεθνείς ελίτ του κεφαλαίου.
Οι διεθνείς ανταγωνισμοί της παραδοσιακής δυτικής ελίτ του κεφαλαίου με τις ανερχόμενες οικονομικές και κυρίως παραγωγικές υπερδυνάμεις με πρώτη την νεοφιλελεύθερη καπιταλιστική δεσποτεία της Κίνας, οδηγούν τις δυτικές ελίτ σε εδαφική αναδίπλωση, σε αναπροσανατολισμό της κερδοφορίας από την φούσκα της χρηματοπιστωτικής κερδοφορίας στην παραγωγή και στην ιδιοποίηση φυσικών πόρων του συνόλου πλέον του καπιταλιστικού κέντρου.
Η αναθέρμανση της στρατηγικής αυτής και η επέκτασή της στο σύνολο της ευρωπαϊκής ηπείρου, προϋποθέτει νέες κοινωνικές συμμαχίες στα πλαίσια του κεφαλαίου, εντεταλμένα τοπικά στελέχη και κυβερνήσεις κρατών που μπορούν να προωθήσουν την διάβρωση και την τελική κατάλυση των θεσμών αστικής αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας και κάποια χώρα «δούρειο ίππο» η οποία και θα εισάγει μεθοδικά την «κρίση» στην υπό κατάληψη ζώνη.
Η χώρα αυτή είναι η Ελλάδα, εντεταλμένα στελέχη ο πρόεδρος της σοσιαλιστικής διεθνούς και πρωθυπουργός της και οι υπουργοί της κυβέρνησής του.
Η μέθοδος είναι η κατασκευασμένη σε συνεργασία με τις αγορές «κρίση χρέους», η οποία με τη σειρά της διευρύνεται μεθοδευμένα σε όλο το νότο της ευρωζώνης.
Τα όπλα της κατάλυσης της αστικής αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας και της απαλλοτρίωσης της χώρας, είναι το «μνημόνιο» και κυρίως η «δανειακή σύμβαση», η υπογραφή της οποίας από έναν εξωκοινοβουλευτικό υπουργό και χωρίς καμία κοινοβουλευτική νομιμοποίηση συνιστά ανοιχτό κοινοβουλευτικό πραξικόπημα.
Το ίδιο το "μνημόνιο" συνιστά το νέο κοινωνικό συμβόλαιο ανάμεσα στις ανταγωνιστικές πλευρές του κεφαλαίου.
Αποτελεί τη χάρτα συμφωνημένων ανταλλαγμάτων ανάμεσα από τη μία στο χρηματοπιστωτικό που φιλοδοξεί να κεφαλαιοποιηθεί σε γαιοπρόσοδο και από την άλλη με τμήματα του εγχώριου και διεθνούς βιομηχανικού κεφαλαίου και τη γαιοκτησία, που μοιράζονται τα προνόμιά τους με τους κερδοσκόπους και τους διεθνείς τραπεζίτες, με αντάλλαγμα την κατάργηση των εργασιακών δικαιωμάτων και κατακτήσεων της εργασίας και την προνομιακή του άμεση ωφέλεια από την κατάρρευση των αμοιβών και των συλλογικών συμβάσεων.
Ο τρόπος για να μετατραπεί ο εικονικός λογιστικός πλούτος του ομολογιακού επενδυτικού δανεισμού σε "αληθινό πλούτο" εδαφικής ιδιοκτησίας είναι η υπογεγραμμένη από τον Παπακωνσταντίνου δανειακή σύμβαση και οι ρήτρες της.
Έτσι, οι προνομιακοί κερδοσκόποι επενδυτές ιδιοκτήτες των κρατικών ομολόγων αποζημιώνονται στο ακέραιο μέσω του διακρατικού δανείου των 110 δις ευρώ, ακολούθως οι υπόλοιποι μή προνομιακοί οδηγούνται σε κούρεμα και τέλος η χώρα θα οδηγηθεί σε ανοιχτή χρεοκοπία και θα επιδιωχτεί η άμεση αποζημίωση των κρατών δανειστών και του ΔΝΤ μέσω της ρήτρας για εμπράγματη αποζημίωση.
Έτσι τα "χαρτιά" χωρίς αντίκρισμα που τυπώνει η FED και δανείζεται λογιστικά η κυβέρνηση, θα μετατραπούν σε μια νύχτα σε ιδιοκτησία από τους "δανειστές" του αληθινού εδαφικού πλούτου της χώρας.
Στο ενδιάμεσο, από την αποκατάσταση των ομολογιούχων κερδοσκόπων έως την τελική προγραμματισμένη χρεοκοπία, μεθοδεύεται στο όνομα πάντα του δημόσιου χρέους, το ξεπούλημα όλων των φιλέτων της χώρας, τα οποία και πρέπει να πάνε άμεσα σε συγκεκριμένα, συμφωνημένα, επιχειρηματικά χέρια υπό την καθαρή μορφή της εξαγοράς και όχι υπό το καθεστώς της πολύπλοκης μελλοντικής εκκαθάρισης και εμπράγματων αποζημιώσεων στο πλαίσιο της χρεοκοπίας.
Αυτό είναι το πλαίσιο και αυτό είναι το σχέδιο.»
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Η τραγωδία της αριστεράς όλο τον τελευταίο χρόνο είναι πως έχει εμπλακεί στην παγίδα της συζήτησης με τους όρους που έχουν τεθεί από τους κυρίαρχους και συντονισμένους μηχανισμούς προπαγάνδας και έχει δυστυχώς εγκλωβιστεί στην ανάλυση των χαρακτηριστικών της οικονομικής κρίσης αλλά και της υποτιθέμενης διεξόδου με δημοσιονομικούς όρους και επικεντρωμένα σχεδόν αποκλειστικά στον χρηματοπιστωτικό τομέα και τα νομισματικά εργαλεία.
Αποτέλεσμα, όλες οι προτάσεις της που μάλιστα αποτέλεσαν και σκληρές διαχωριστικές γραμμές άμεσης πολιτικής πάλης του προηγούμενου διαστήματος αφορούσαν σχεδόν αποκλειστικά τις υποτιθέμενες προτάσεις πάνω στο ζήτημα της διαχείρισης του χρέους και τη σχέση με το ευρώ.
Λες και στις οικονομικές θεωρίες των αριστερών οικονομολόγων δεν υπάρχει πραγματική οικονομία και παραγωγή ή λες και είχε η αριστερά σήμερα το υπουργείο οικονομικών και θα εφάρμοζε αύριο το πρωί την μία ή την άλλη στρατηγική ή λες και ο άμεσος προς υλοποίηση στόχος ήταν η αποδέσμευση ή όχι από την νομισματική ένωση και την ΕΕ.
Κατόρθωσε έτσι η αριστερά το αδύνατο. Παίζοντας ουσιαστικά με μόνο αντίπαλο τον εαυτό της κατάφερε να διαχωριστεί να διασπαστεί και να φθαρεί ανεπανόρθωτα με εξοντωτικές συγκρούσεις στα πεδία της θεωρίας ή και της ιδεολογίας ακόμα (τα οποία όμως τα ονομάτισε ως άμεσους πολιτικούς στόχους), έσπρωξε σε απόγνωση χιλιάδες αγωνιστές και αποδυνάμωσε αντικειμενικά την μόνη αληθινή πολιτική σύγκρουση που δεν ήταν άλλη παρά η αποτροπή της κινεζοποίησης των εργασιακών σχέσεων μέσω του μνημονίου και η ματαίωση της αρπαγής στρατηγικών τομέων και πλούτου από τους διεθνείς κερδοσκόπους μέσω της δανειακής σύμβασης.
Έστω και τώρα να λογικευτούμε.
Και ειδικά τώρα που η αδίσταχτη κυβέρνηση Παπανδρέου καθοδηγεί τους φανερούς και κρυφούς μηχανισμούς του χάους και βυθίζει μεθοδευμένα όλο και περισσότερο την ελληνική κοινωνία στη βία και το αίμα, τώρα πρέπει να εργαστούμε για την επαναφορά του πραγματικού στο πεδίο της κοινωνικής σύγκρουσης.
Υπερασπίζουμε με όλες μας τις δυνάμεις τις συλλογικές συμβάσεις και την εργασία.
Αυτή είναι η μάχη ενάντια στο μνημόνιο.
Αποτρέπουμε με κάθε μέσο την εκχώρηση στρατηγικών τομέων και δημόσιου πλούτου.
Αυτή είναι η μάχη ενάντια στη δανειακή σύμβαση.
Δεν επιτρέπουμε το κλείσιμο επιχειρήσεων αλλά οργανώνουμε αγώνες για να περάσουν στα χέρια των εργαζόμενων με μορφές αυτοδιαχείρισης.
Αυτή είναι η μάχη για την κοινωνική χειραφέτηση.
Ματαιώνουμε κάθε δυνατότητα διακυβέρνησης του Παπανδρέου, με τη βία του αίματος, την ετοιμαζόμενη διαδοχή Σαμαρά ή του συνασπισμού των προθύμων.
Αυτή είναι η μάχη για την υπεράσπιση της δημοκρατίας.
ΝΑ ΦΥΓΟΥΝ ΟΛΟΙ.
Αυτό είναι το κρυφό σύνθημα ολόκληρης της ελληνικής κοινωνίας.
Να γίνει και σύνθημα της κοινωνικής αριστεράς. ΤΩΡΑ. ΧΤΕΣ...











7.5.2011





...υπάρχουν στοιχεία με μόνιμο αλλά και με έκτακτο χαρακτήρα. Από τη μεταπολιτευτική περίοδο εφαρμόστηκαν στην Ελλάδα πολιτικές που οδήγησαν σε ανορθολογική ανάπτυξη, χωρίς τον απαιτούμενο δυναμισμό. Και εν πάση περιπτώσει, η υπερχρέωση επιταχύνθηκε από την ένταξη της χώρας στην (τότε) ΕΟΚ, η οποία έφερε σε προβληματικότητα την ελληνική βιομηχανία. Ως ποσοστό του ΑΕΠ, το χρέος σημειώνει μία βαθμιαία απογείωση τη δεκαετία του 1980, καθώς έγινε «άνοιγμα» με την υποχώρηση των δασμολογικών περιορισμών και φάνηκε ότι η ανταγωνιστικότητα της ελληνικής βιομηχανίας ήταν σε αδύναμη θέση, έναντι της ευρωπαϊκής. Τα ελληνικά βιομηχανικά προϊόντα έχασαν έδαφος στο ευρωπαϊκό επίπεδο και αντίστοιχα τα ευρωπαϊκά κέρδισαν έδαφος στην ελληνική οικονομία. Αντίστοιχα, και με τα αγροτικά προϊόντα: μέχρι τη δεκαετία του 1980 υπήρχε πλεονασματικό εμπορικό ισοζύγιο το οποίο διαδέχθηκε ένα αυξανόμενο έλλειμμα (περισσότερο εισάγουμε παρά εξάγουμε).
Σε δεύτερο επίπεδο είναι η δημοσιονομική διαχείριση (έσοδα, δαπάνες κλπ). Εκεί βρίσκεται η μεγάλη «τρύπα» των εσόδων, ειδικότερα της φοροδιαφυγής, μέσω της άνισης φορολογικής μεταχείρισης. Αυτό συνοδεύτηκε βέβαια και την κακή διαχείριση στις δαπάνες, ιδίως στις υπερβολικές στρατιωτικές δαπάνες οι οποίες μάλιστα κατά τη γνώμη μου δεν δικαιολογούνται με όρους εθνικής άμυνας. Μιλάμε για υποχρεώσεις δυσβάσταχτες που δεν αφήνουν την οικονομία «να πάρει ανάσα».
Αυτές οι δύο πηγές ελλειμμάτων μοιραία οδηγούν σε νέο δανεισμό, και αυτό έχει ως αποτέλεσμα ένα μεγάλο μέρος του εθνικού εισοδήματος να το «ρουφάνε με ένα καλαμάκι» οι πιστωτές και συγκεκριμένα οι τοκογλύφοι οι οποίοι παρέχουν διαχρονικά δάνεια με δυσμενείς όρους, γεγονός που δεν άφηνε περιθώρια για ανάπτυξη. Έπειτα, την περίοδο 1990-2000, συνεχίζουμε με υψηλό επίπεδο χρέους και δαπανών εξυπηρέτησης, φτάνοντας στο 2010, οπότε και έγινε το «έλα να δεις», με την εκτόξευση του κόστους δανεισμού.
Αποδεικνύεται ότι η ένταξη της χώρας στην Ευρωζώνη ήταν λάθος. Εδώ έως και ο Ντελόρ, ο Σμιθ ή ο Σημίτης ομολόγησαν είτε άμεσα είτε έμμεσα ότι η ΟΝΕ, έτσι όπως διαμορφώθηκε, λειτούργησε δυσμενώς σε βάρος των αδύναμων περιφερειακών χωρών του ευρώ. Πλεονάσματα από τη μία πλευρά η Γερμανία, ελλείμματα από την άλλη πλευρά η Ελλάδα.
Εκφράζετε την εκτίμηση ότι η κυβέρνηση και η τρόικα προωθούν την «ελεγχόμενη χρεοκοπία» της χώρας. Τι σημαίνει αυτό πρακτικά;
Είναι δύο οι επιλογές μπροστά σε αυτό το χρέος: Λύση με όρους προς το συμφέρον των πιστωτών και λύση με όρους κοινωνίας. Με το Μνημόνιο, ο ελληνικός λαό «κατάπιε ένα πικρό ποτήρι». Εκείνο που του προσφέρουν με την «ελεγχόμενη πτώχευση» είναι αλλεπάλληλα «πικρά ποτήρια» για τουλάχιστον μία 15ετία. Τα δεσμά που μπαίνουν μέσα από το λεγόμενο Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα Σταθερότητας και μέσα από το Σύμφωνο για το Ευρώ είναι ανατριχιαστικά. Η Ελλάδα δεν θα έχει το δικαίωμα να αποφασίζει τίποτα. Οι λαοί μπαίνουν στην άκρη. Κατά βάση, αποφασίζουν το χρηματιστηριακό κεφάλαιο, οι τραπεζίτες.
Σε αυτό το πλαίσιο, η μία εκδοχή είναι το λεγόμενο «κούρεμα», μία λέξη την οποία οι τραπεζίτες δεν θέλουν καν να ακούσουν, προσδοκώντας να λάβουν όλα τα χρήματα και με το παραπάνω. Εκείνο που φαίνεται λίγο να συζητούν είναι μία παράταση του χρόνου αποπληρωμής. Μένει να φανεί. Στην πράξη βεβαίως, στη δευτερογενή αγορά ομολόγων γίνεται ήδη, καθώς αξιολογείται περίπου η υποτίμηση, επισήμως όμως ακόμη δεν έχει συμβεί. Σημειωτέον, ο αρχικός χρόνος εξόφλησης ήταν «θηλιά στο λαιμό». Η επιμήκυνση είναι αναγκαία. Ωστόσο δεν φτάνει. Δεν είναι μόνο μεγάλο το χρέος, αλλά είναι υψηλές οι δαπάνες αποπληρωμής σε ποσοστό του ΑΕΠ: έχουν φτάσει ήδη το 1/3 του εθνικού εισοδήματος. Δεν πληρώνεται αυτό το χρέος. Χρειάζεται «κούρεμα». Και όσο γίνεται περισσότερο.
Ένα άλλο σενάριο είναι μια μορφή «σεισάχθειας», την οποία είχε εφαρμόσει ο Σόλων στην αρχαία Αθήνα το 500 π.Χ., αποφασίζοντας να διαγραφούν τα χρέη τα ήταν υπερβολικά. Σήμερα, σε αυτό το πλαίσιο, συνηγορεί το διεθνές δίκαιο: αν μια χώρα αντιμετωπίζει κατάσταση «έκτακτης ανάγκης», τότε μπορεί να αρνηθεί την πληρωμή του χρέους (προκειμένου να διασφαλίσει τις υπηρεσίες υγείας κλπ).
Η Ελλάδα, μάλιστα, είχε μία ανάλογη εμπειρία το 1936, όταν αρνήθηκε την εξυπηρέτηση δανείου στη βελγική τράπεζα «Societe Commercial de Belgique». Η κυβέρνηση του Βελγίου προσέφυγε στο «Διαρκές Δικαστήριο Διεθνούς Δικαίου» που είχε ιδρύσει η Κοινωνία των Εθνών, κατηγορώντας την για αθέτηση υποχρεώσεων. Η Ελλάδα, με ειδικό υπόμνημα επί κυβέρνησης Μεταξά, απάντησε ότι «τα συμφέροντα του ελληνικού λαού για τη διοίκηση, την οικονομική ζωή, την κατάσταση της υγείας και την εσωτερική και εξωτερική ασφάλεια της χώρας δεν επιτρέπουν να προβεί η Ελλάδα σε άλλη επιλογή». Το Διεθνές Δικαστήριο αποδέχτηκε το σκεπτικό και δικαίωσε την Ελλάδα, δημιουργώντας ένα νομικό προηγούμενο το οποίο αργότερα αξιοποίησαν άλλες χώρες, όπως η Αργεντινή (2003) κατά την παύση πληρωμών για μονομερή διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους της.
Ποιο μέρος του σημερινού χρέους θεωρείτε «απεχθές»;
Εκείνο το οποίο, βάσει του διεθνούς δικαίου, δεν ήταν σε όφελος του ελληνικού λαού, δεν ρωτήθηκαν ποτέ οι πολίτες γι’ αυτό, και οι πιστωτές γνώριζαν τις ακριβείς συνθήκες ωστόσο παρείχαν το δάνειο. Χαρακτηριστική περίπτωση αντίστοιχου δανείου είναι αυτό της τρόικας. Έχει όλα τα χαρακτηριστικά του απεχθούς χρέους. Κατά τ’ άλλα, υποβρύχια που γέρνουν, C4i, δανειακές συμβάσεις μεγάλων έργων, τοκογλυφικά επιτόκια κ.ο.κ. Συνολικά, σε αυτή την κατηγορία ανέρχεται το 75-80% του σημερινού χρέους της Ελλάδας.
Τάσσεστε υπέρ της δημιουργίας Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου του χρέους. Αυτή κατά τη γνώμη σας οφείλει να δράσει μέσα ή έξω από τη Βουλή;
Αν μιλάμε για μία επιτροπή στο πρότυπο των εξεταστικών, καλύτερα ας το αφήσουμε. Μέχρι τώρα, ανάλογες διαδικασίες «κουκουλώνουν» τα ζητήματα, είναι αναξιόπιστες. Πάντως, δεν θέλω να αρνηθώ τις δυνατότητες του κοινοβουλευτικού ελέγχου. Σε κάποιες περιπτώσεις, μέσω των ερωτήσεων κ.ο.κ., αξιοποιούνται αυτές οι δυνατότητες. Ωστόσο, μία κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ή της ΝΔ, ή μία κυβέρνηση «προθύμων», δεν αφήνει ελπίδα. Χρειάζεται μια ριζοσπαστική αριστερή κυβέρνηση, τύπου Ισημερινού (που ο Κορέα δεν ήταν και ο πιο ριζοσπαστικός αριστερός, αλλά ήταν συνεπής) για να εφαρμόσει το εγχείρημα.
Αποτελεί λύση η αθέτηση πληρωμών και ποιες θα ήταν οι συνέπειες;
Καταρχάς, πρέπει να αναδείξουμε το ηθικό επιχείρημα ότι «δεν πάμε να τους τα φάμε», αλλά είναι δικαίωμα της χώρας. Στη συνέχεια χρειάζεται πολιτική αποφασιστικότητα. Οι πιστωτές είναι ισχυροί, δεν ξέρει κανείς πώς θα αντιδράσουν. Μπορεί να πουν στην Ελλάδα: «βγες από το ευρώ». Προσωπικά, δεν υιοθετώ τη λογική: «πάση θυσία στο Ευρώ», γιατί αυτό είναι αυτοκαταστροφικό, δεν σου αφήνει περιθώρια. Η Ευρωζώνη, με το σύμφωνο του Ευρώ, είναι ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης που αποφασίζει ποινές με στρατιωτική πειθαρχία.
Οι τράπεζες και τα ασφαλιστικά ταμεία;
Τα ασφαλιστικά ταμεία θα χρειάζεται να στηριχθούν. Εδώ βρίσκονται λεφτά για τις τράπεζες (28 δις το 2009, 50 δις το 2010, 30 δις το πρώτο 3μηνο του 2011). Και εν πάση περιπτώσει δεν μιλά κανείς για τα αποθεματικά των ταμείων, που τα έβαλαν στο χρηματιστήριο, τα απαξίωσαν κλπ. Ασφαλώς λοιπόν σε μια τέτοια περίπτωση θα στηριχθούν τα ασφαλιστικά ταμεία και φυσικά θα εθνικοποιηθεί το τραπεζικό σύστημα, για να διαθέτει η χώρα μοχλούς να «περπατήσει» μια συνολικά προοδευτική οικονομική πολιτική.
Σας πείθουν οι Ευρωπαίοι και Έλληνες αξιωματούχοι όταν διαψεύδουν κάθε ενδεχόμενο «κουρέματος» του χρέους;
Παίζουν «κρυφτούλι». Κατά τη γνώμη μου, όλα ξεκινούν και όλα τελειώνουν σε σχέση με το γεγονός ότι -ιδίως οι Γερμανοί- θέλουν το ευρώ για να ενισχύουν την ηγεμονία τους σε ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο. Αυτό ως πολιτικό συμπέρασμα. Στο μεταξύ, σε αντίθεση με τους τραπεζίτες, οι Γερμανοί βιομήχανοι συζητούν το ενδεχόμενο «κουρέματος» προκειμένου να μην καταρρεύσει το ευρώ, καθώς εκείνοι είναι που ωφελούνται κυρίως από τις εξαγωγές...








3.5.2011








...η κοινωνία μας δυστυχώς ζει τρέφοντας το ψέμα κ'την υποκρισία κ'τρέφεται απ'αυτά...λίγοι είναι αυτοί που έχουν τα κότσια να υπερασπιστούν την αλήθεια κ'το αξιακό-ιδεολογικό τους σύμπαν καθ'όλη τη διάρκεια της ζωής τους...κατά βάθος αυτό είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα...που μας έφερε εδώ...τόσο καιρό ερχόταν...κ'οι περισσότεροι έκλειναν τα μάτια της ψυχής κ'της σκέψης...










14.4.11













Δεν υπάρχει καλύτερη απόδειξη για την ορθότητα και το ..σίγουρο μέλλον των μέτρων που εξήγγειλε χθες ο πρωθυπουργός, από την αντίδραση των «αγορών» μόλις τα πληροφορήθηκαν. Υποτίθεται ότι το νέο πακέτο λιτότητας και το βγάλσιμο στο σφυρί της περιουσίας και των επιχειρήσεων του δημοσίου που προανήγγειλε ο κ. Παπανδρέου, θα επιτρέψουν στη χώρα να δανειστεί με υποφερτά επιτόκια τα 25 επιπλέον δις χρειάζεται η Ελλάδα το 2012, πέραν του ποσού θα αντλήσει από το δάνειο του μνημονίου. Λίγη ώρα λοιπόν μετά την συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου που ενέκρινε τα νέα μέτρα, το Χρηματιστήριο της Αθήνας έκανε βουτιά ενώ τα επιτόκια δανεισμού προς την Ελλάδα ανέβαιναν κι άλλο, σημειώνοντας νέο ιστορικό ρεκόρ!!
Δεν θα μπορούσε άλλωστε να γίνει διαφορετικά, καθώς άλλη προφανώς είναι η χώρα στην οποία ζει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και διαφορετική αυτή που παρατηρούν όλοι οι υπόλοιποι, Έλληνες και ξένοι. Σε αυτή την τελευταία χώρα, σημειώθηκαν τη προηγούμενη εβδομάδα τα παρακάτω χαρακτηριστικά γεγονότα, σύμφωνα με μια πρόχειρη σταχυολόγηση: στην Αθήνα σταμάτησαν να λειτουργούν δύο νοσοκομεία από έλλειψη χρημάτων. Για πρώτη φορά στα χρονικά, ένα άλλο μεγάλο νοσοκομείο δήλωσε ότι δεν μπορεί να εκτελέσει την εφημερία του λόγω έλλειψης κλινών και υλικών, πράγμα που ο υπουργός Υγείας απέδωσε σε «σαμποτάζ». Στο Περιστέρι ο κ.Λοβέρδος δέχθηκε επίθεση, παρ ότι θεωρείται από τα πιο συμπαθή μέλη της κυβέρνησης. Στη Πάτρα τραμπούκοι διέκοψαν ομιλία νομπελίστα στο Πανεπιστήμιο. Στον Πειραιά, επιβάτης πυροβόλησε τον ελεγκτή που του ζήτησε το εισιτήριο.




Στη Θεσσαλονίκη, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης δήλωσε ότι αυτός προσωπικά και η παράταξη του αγαπούν παράφορα τον περιφερειάρχη που συνελήφθη κλέπτων οπώρας και καταδικάστηκε από τα δικαστήρια. Στη Κερατέα συνεχίζονται οι μάχες, καθώς η κυβέρνηση έχει καταφέρει να συσπειρώσει από τα νεογνά μέχρι τους ηλικιωμένους εναντίον της και αδυνατεί επί μήνες να εφαρμόσει την πολιτική της παρά την συνδρομή της αστυνομίας, η οποία δηλώνει πλέον σαφώς ότι δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα. Τη Πέμπτη το πρωί κάποιοι άνοιξαν τάφρο!! στη Λεωφόρο Λαυρίου ενώ το ίδιο βράδυ άγνωστοι επιτέθηκαν με βόμβες μολότοφ στο σπίτι του διοικητή του αστυνομικού τμήματος. Αυτά πια δεν συμβαίνουν ούτε στο Μεντεγίν και τις άλλες πόλεις- προπύργια του καρτέλ κοκαίνης της Κολομβίας.
Κι ενώ οι αξιόλογοι ξένοι παίκτες αρχίζουν να τη κάνουν με πλάγια πηδηματάκια από το παραπαίον ελληνικό ποδόσφαιρο ( έφυγε ήδη ο αρχηγός του Άρη Σ. Κόχε και ακολουθούν και άλλοι) παράγοντας εναντίον του οποίου ο εισαγγελέας άσκησε δίωξη το πρωί για εκβιασμό, διορίστηκε στο ΔΣ της ΕΠΟ το απόγευμα!! Κερασάκι στη τούρτα,ο πρώην υπουργός Τάσος Μαντέλης ο οποίος έχει παραδεχθεί ότι έλαβε παρανόμως χρήματα από την Siemens σε ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα που ακόμη ταλανίζουν τη χώρα, καταδικάστηκε σε τρία χρόνια φυλάκιση για την μη υποβολή δήλωσης «πόθεν έσχες», τα έτη 2006 και 2007, αλλά με αναστολή, ενώ του επεβλήθη και βαρύ πρόστιμο 7,5 χιλιάδων ευρώ.




Σε αυτή λοιπόν τη κλυδωνιζόμενη χώρα όπου έχει πλήρως χαθεί η μπάλα, αντί ο πρωθυπουργός να προτείνει μερικά μέτρα ανάπτυξης που θα φώτιζαν κάπως την άκρη του τούνελ, φρόντισε να της πει πανηγυρικά ότι θα τη φορτώσει και με άλλα σκληρά μέτρα. Παρόμοια με αυτά που αν δεν έχουν δημιουργήσει, σίγουρα όμως έχουν συμβάλλει σημαντικά στο σημερινή πρωτοφανή κατάσταση. Δικαίως λοιπόν οι αγορές είδαν ότι το βασικό πρόβλημα της χώρας, που δεν είναι οικονομικό αλλά κυρίως πολιτικό, οι χθεσινές εξαγγελίες όχι μόνο δεν το αντιμετωπίζουν αλλά πρόκειται να το διογκώσουν.
Στη πραγματικότητα η χώρα βρίσκεται σε πλήρες πολιτικό και οικονομικό αδιέξοδο. Η κυβέρνηση αδυνατεί να κυβερνήσει, η αξιωματική αντιπολίτευση προτείνει μια από τα ίδια και χειρότερα(για περισσότερες ιδιωτικοποιήσεις έκανε λόγο χθες) ενώ η πλειοψηφία της αριστεράς βρίσκεται στη κοσμάρα της δίνοντας σχεδόν καθημερινά μαθήματα ανευθυνότητας, σε πλήρη αδυναμία να αντιληφθεί ότι η επόμενη στάση δεν θα ονομάζεται Λένιν, αλλά Μπερλουσκόνι. Η Καρατζαφέρης.
Σε οικονομικό επίπεδο, η μεν αναδιάρθρωση του χρέους θα οδηγήσει σε κατάρρευση των ελληνικών ταμείων και τραπεζών, τα υπολείμματα των οποίων θα έρθει μετά να αγοράσει τζάμπα το γερμανικό κεφάλαιο, εξ ου και η πρόσφατη προσχώρηση του Γερμανού υπουργού Οικονομικών στους θιασώτες της αναδιάρθρωσης και του «κουρέματος» του χρέους. Η δε συνέχιση της ίδιας πολιτικής οδηγεί όχι στην αναδιάρθρωση της χώρας, όπως υποστήριξε ο πρωθυπουργός, αλλά στη πλήρη αποδιάρθρωση της.





Δεν χρειάζεται πλέον παρά μια ασήμαντη αφορμή, ένα περιστατικό λιγότερο σημαντικό από την δολοφονία Γρηγορόπουλου που οδήγησε στα Δεκεμβριανά του 2008, για να καεί όλη η Ελλάδα. Το μόνο θετικό είναι ότι έτσι δεν θα προλάβει να πουληθεί μπιτ παρά η δημόσια περιουσία και οι στρατηγικού χαρακτήρα επιχειρήσεις, ότι δηλαδή έχει απομείνει σε μια χώρα που βαδίζει ολοταχώς προς την ανοιχτή χρεοκοπία και την ακυβερνησία...


...άρθρο του Στέλιου Κούλογλου...



14.4.11



...πρώτα σε κόβουν από την δουλειά, ύστερα σε ρίχνουν σε ένα καναπέ, σου δίνουν ένα τηλεκοντρόλ και σε πλακώνουν σε ένα ατέλειωτο τίποτα.
Ναι, η χώρα μου είναι σε κρίση, το λένε και οι Θεοί του κράτους οι καημένοι, και αυτό φαίνεται πρώτα όχι από τα άδεια πορτοφόλια αλλά από τους λόγους που αδειάζουν τα πορτοφόλια για αγαθά που δεν είναι Αγαθά.
Πώς θα σε στείλουν αλλού από το «Εδώ» που «δεν λέει»;
Πώς θα σε πάρουν από το «Τώρα» που μυρίζει;
Αυτοί ξέρουν τι είναι καλό για μένα και τα έχουν κανονίσει όλα.
Λέω «για να δω τι παίζει στον κόσμο»; Ανοίγω την τηλεόραση και βλέπω τον αχταρμά.
Φωτιές, καταστροφή, πείνα, απελπισία, θάνατος, κάμερες παντού, έγκλημα, έγκλημα, έγκλημα, Βουλή με ατάκες, Παρλιάρος με μους λεμονιού, Στρος-Καν με σκατά, τραπεζοδάνεια-μούφας, Τυχαίο; Δεν νομίζω. Το νέο κινητό που δίνει πίσω χρήμα, γιαούρτι για κάθε είδους έντερο, έναν με μπλε καπέλο (που έχει χρυσό σκούφο) να βρίζει κάποιον πως είναι ανεπρόκοπος γι’ αυτό δεν πάει καλά το μαγαζί, μία όμορφη να σκάει στο κλάμα (μάλλον από την χαρά της γιατί της πέτυχε το «Πακέτο») και διάφορους «τίποτες» από κανάλια που δεν τα βλέπει κανείς, να τους κάνουν διάσημους άλλοι διάσημοι «κάτιδες».
Όλα, για μια ψυχαγωγία που δεν σου αφήνει τίποτα, που δεν σε πάει πουθενά, που όταν κλείνεις και πας για ύπνο είσαι πιο χάλια από πριν.
Κι εκεί που πετυχαίνεις κάτι για σένα , ώπα σε κόβει πάλι ένας ηλίθιος φουσκωτός που στρώνει κοιλιακούς, κι αν τηλεφωνήσεις «Τώρα» θα γίνεις κι εσύ ηλίθιος.
Η τηλεόραση χάλασε, λεω. Πρέπει να πάρω άλλη. Μια 3D. (δεν είμαι καλά). Χρειάζομαι ό,τι μου προτείνει το τελεμαρκετινγκ.
Είναι ανάγκη να έχω μαλλιά Μενεγάκη …δεν υπάρχει!
Είναι ανάγκη για πολύ ψηλά τακούνια …μιλάμε, δεν υπάρχει!
Είναι ανάγκη να ξέρω να φτιάχνω μους λεμονιού …δεν έχει!
Είναι ανάγκη να ξέρω ποιος επώνυμος χορεύει καλύτερα tango …τέλειο;
Είναι ανάγκη να ξέρω πόσους κόμπους έχει ένα καλό χαλί …καλό;
Να μάθω τι πρέπει να κάνει ένα μοντέλο για να γίνει next top …δεν λεει!
Λεω κι άλλα Να…να, να, να…
και μετά­­­…
Θέλω να πάω στο θέατρο – Υπάρχει
Θέλω να ακούσω μουσική που δεν παίζει η τηλεόραση – Υπάρχει
Θέλω ραδιόφωνο που δεν παίζει από λίστα ­­­- Υπάρχει
Θέλω να γνωρίσω τους νέους ποιητές – Υπάρχουν
Θέλω να δω 25ρηδες να λένε τις ειδήσεις – Υπάρχουν
Θέλω να ξυπνήσω!
Θέλω να θυμηθώ!
Θέλω να πιστέψω κάποιον απ’ αυτούς που δεν χαμογελούν ποτέ! Γίνεται;
Κάποιον από αυτούς που γελάνε με το παραμικρό. Γίνεται;
Θέλω να Ξυπνήσω…
Ο κόσμος δεν είναι αυτός…
Αυτό είναι η φόρμα του κέικ της Εξουσίας, το Κράτος, το Αλλού και το Κάπου, δεν είναι η αλήθεια…
Δεν νυστάζω πάλι, παρ’ όλη την κούραση…
Μου ζητήσατε να γράψω κάτι, δεν ξέρω γιατί μου βγήκε αυτό…
Λέτε να φταίει και λίγο το μπέρδεμα μου για το Zeitgeist;
Άργησα λίγο, αλλά το έζησα κι αυτό!
Αυτά για σήμερα…

...άρθρο της Χάρις Αλεξίου 





14.4.11








...αγανάκτηση...










...θυμός...








...χάος...








...ελπίδα;










10.4.11





...νομίζω, ότι το σύστημα κατά βάθος, θέλει πολίτες, τυπικά κ'όχι ουσιαστικά μορφωμένους, θέλει ''πιόνια'', θέλει ''πρόβατα''...επιφανειακή γνώση, χωρίς καλλιέργεια της κριτικής σκέψης, χωρίς καλλιέργεια του τάλαντου της αμφισβήτησης της όποιας αφθεντίας...θέλει επιστήμονες ''στείρους''-εξειδικευμένους...γρανάζια κ'εξαρτημάτα της μηχανής της παγκοσμιοποίησης...του ''μεγάλου αδερφού''...πολίτες που απλά θα χάσκουν όλο κ'περισσότερο στα γεγονότα των 8 κ'στα μεσημεριανάδικα της ντροπής...''σφουγγάρια'' της πλάκας...που θα μασάνε στα ψέματα του κάθε ξεπεσμένου κ'ξεπουλημένου πρωθυπουργού...που θα ονειρεύονται ξανά ολυμπιάδες κ'ρεβεγιόν της ντροπής...που θα δέχονται κ'θα επιζητούν το ρουσφέτι κ'θα φιλάνε κατουρημένες ποδιές γι'αυτό...




...γι'αυτούς τους λόγους κ'άλλους άπειρους...συστηματικά η παιδεία φθίνει...το κάθε καινούργιο σύστημα, επίτηδες είναι χειρότερο απ'το προηγούμενο...τα σχολικά βιβλία γίνονται χειρότερα...τα σχολεία θυμίζουν όλο κ'πιο πολύ φυλακές...οι σχέσεις μαθητών-εκπαιδευτικών γίνονται χειρότερες...μ'ευθύνη κυρίως των διδασκώντων...ναι το σχολείο έχει καταντήσει για όλους αγγαρεία-αναγκαίο κακό...καθόλου τυχαίο...ετοιμάζει τους ολοένα κ'περισσότερο πειθήνιους πολίτες του αύριο...φυσικά ακόμα κ'έτσι εγώ πιστεύω ότι υπάρχει ελπίδα...ακόμα κ'στα σκατά...μπορεί να φυτρώσει λουλούδι...





8.4.2011



Διατροφή
Τόνοι τροφής που παράχθηκαν το τρέχον έτος
Αριθμός υποσιτιζόμενων ανθρώπων παγκοσμίως αυτή τη στιγμή
Αριθμός υπέρβαρων ανθρώπων παγκοσμίως αυτή τη στιγμή
Aριθμός παχύσαρκων ανθρώπων παγκοσμίως αυτή τη στιγμή
Αριθμός ανθρώπων που πέθαναν από πείνα σήμερα
Χρήματα που ξοδεύτηκαν σήμερα για τη θεραπεία ασθενειών που σχετίζονται με την παχυσαρκία στις Ηνωμένες Πολιτείες (σε$)
Χρήματα που ξοδεύτηκαν σήμερα σε προγράμματα αδυνατίσματος στις Ηνωμένες Πολιτείες (σε $)









...δείτε περισσότερα εδώ...

















...όλα κ'όλοι απλά ένα νούμερο;


...ένα ακόμα ψηφίο;


...για ένα ακόμη μηδενικό;






15.3.2011














...ερμηνεία....καλλιτέχνης...








14.3.2011















''...Ασύγκριτα φτωχότερο είναι από σήμερα το ελληνικό τραγούδι. 


Ένας από τους τελευταίους μεγάλους μουσικοσυνθέτες, ο Μανώλης Ρασούλης, έφυγε σε ηλικία 66 ετών από τη ζωή. 


Ακόμα μεγαλύτερη θλίψη, δε, προκαλούν οι συνθήκες που άφησε την τελευταία του πνοή ο Κρητικός δημιουργός, μιας και -σύμφωνα με τον ιατροδικαστή- αυτό είχε συμβεί τέσσερις μέρες πριν η σορός του βρεθεί την Κυριακή. 


Τον Μανώλη Ρασούλη βρήκαν κοντινά του πρόσωπα, στο σπίτι του στην Τούμπα Θεσσαλονίκης, που ανησύχησαν από την απουσία του και τον αναζήτησαν...''




...καλό ταξίδι...τίποτε δεν πάει χαμένο...








25.2.11




...πραγματική γιορτή κ πρωτοτυπία, θα'ταν να φτιάχναμε μια γιορτή...για μια έστω μέρα...που όλοι θα έβγαζαν την ΜΑΣΚΑ που φοράνε...έστω για μια μέρα θα'χαν όλοι τη γενναιότητα, να δείξουν τ'ΑΛΗΘΙΝΟ τους ΠΡΟΣΩΠΟ...


















22.2.2011







...αναδιανομή του πλούτου...θα πει δικαιοσύνη...είναι άδικο κάποιος να'χει περισσότερα απ'όσα χρειάζεται...


...η Γη μπορεί να θρέψει πλουσιοπάροχα 500 δις ανθρώπους...


...υπάρχει άπλετη ενέργεια τσάμπα απ΄τον ΗΛΙΟ...όλα μπορούν να'ναι τσάμπα κ'απλόχερα...


...ναι στην εργασία...ως εσωτερική ανάγκη προσφοράς στον συνάνθρωπο...όχι στη δουλειά δουλεία...


...συνειδητοποίηση...προσωπική επανάσταση...συλλογική αναίμακτη επανάσταση...







21.2.11














...ντροπή σ'αυτούς που τ'όνειρο ληστέψαν...


20.2.2011
















...ντροπή...












19.2.2011




    Το πιο υπέροχο βιβλίο είναι η ίδια η ζωή...όλη η γνώση στιβαγμένη σ'ένα τόσοδα λουλούδι...ακού...νιώσε...κοίτα...


...αγνόησε τους ξερόλες, αγνόησε τα δεδομένα...άκου την γνώση που υπάρχει ''εμφυτευμένη'' μέσα σου...γεννήθηκες κ'η γνώση του σύμπαντος χάρισμα σου...νιώσε το λουλούδι...νιώσε το σε παρακαλώ...


...ήρθες εδώ για ν'αγαπάς...


...αγαπώ...ζω...








16.2.11





...ο κάθε μοναδιαίος αστερισμός
τα βράδια στέκεται λαμπρός
κάνεις δεν έμαθε γιατί
χάνεται το πρωί


αυτοκτονεί την αυγή
ανασταίνεται σαν σουρουπώνει
κάποτε δεν θα ξαναφανεί
μα στις μνήμες εκεί...


...δεν ανήκουμε πουθενά...δεν μας ανήκει τίποτα...


...κάθε ύπαρξη είναι αιώνια...γιατί απλά υπήρξε...δημιούργησε ενεργειακές μνήμες...τ'αποτυπώματα του νιώθω...''σκάνε''...κ'αφήνουν άσβηστα αποτυπώματα...στο φασματογράφο του σύμπαντος...


...κοίτα είσαι εξίσου μοναδικός...όσο κάθετι...


...προοπτική...έχει αξία, μόνο όταν είναι χτισμένη από αλήθεια κ'αγάπη...μόνο...