...το μόνο σίγουρο...όλοι αδύναμοι εμπρός στον χρόνο...
...όλοι μας φθαρτά, υπέροχα τίποτα...
το πιο υπέροχο λουλούδι
που αντίκρισε ποτέ
μάτι θε'ι'κό
κάποτε
κ'αυτό
στάχτη
γίνηκε
ΕΡΩΤΗΣΗ:
τι είναι αθάνατο τελικά;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ:
οι στιγμές...που θες να ξεχάσεις...ή να μην ξεχάσεις...ειδικά οι τελευταίες...πιο πολύ...
Στοιχειώνουν
μέρη κ'γωνιές
οι αποτρόπαιες
στιγμές
Ο δολοφόνος
πάντα την μνήμη του
προσπαθεί να ξεγελάσει
τα κλειδιά κρύβει
απ'τις ερινύες του...κρύβεται...νύχτα-μέρα
Ο άγγελος της ψυχής
τα όμορφα διαιωνίζει...τα κάνει φως...
...κ'τ'αφήνει...για πάντα-σαν από πάντα...
...στον απειραπέραντο χωρόχρονο...να ταξιδεύουν...
ΕΡΩΤΗΣΗ:
τελικά τι μένει απ'όλα αυτά;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ:
Τα ΠΑΝΤΑ κ'τίποτα φίλε μου...
...πάντα θα υπάρχει
ένα όλο κ'πιο μακρινό
φιλόξενο αστέρι
να μοιραστεί
τις άσβηστες στιγμές...
2-10-2011
